دایره

 

 

پایانها بازگشت به آغازها است

 

به خاطر پاییز

١.

پاییز فصل مناسبی است

 جان می دهد برای عشق های بی فرجام

 فقط کافی است

  پنجره ای باشد

وخیالی آسوده تر از

چرخ فلکی در باران

 مهم نیست کجا

 فرض بگیر

در اتاق انتظار همین دندانپزشک

 و زیر نگاه عبوس همین منشی ی جوان

 که صندلی ها و مجلات را

                                   کهنه می کند .

هوای بیرون 

ما بین بیست تا سی درجه بالای صفر

خیابان

غرق در نور طلایی صبح

و رهگذر

 زنی بلند بالا مثل سرو

که تازه از یک تابلوی مینیاتور

                   ریشه کن شده باشد.

 چیز دیگری لازم نیست

 حالا می توانی دیوانه وار دوست بداری

                                                زن را

                                                       خیابان را

                                                                   و زندگی را

حتی می توانی از صمیم قلب

عاشق شوی

در حد ده دقیقه تا ابدیت

این دیگر به نگاهی بستگی دارد

که رو به خیابان قاب کرده ای

و این که زن تنها

در پیچ کدام خیابان

                               محو شود.

 

 ( عشق در اتاق انتظار / عباس صفاری )